คราวที่แล้ว Jobnsure พูดถึง มรรยาทในการทักทายที่ดีของพนักงานโรงแรม ไปแล้ว ซึ่งหากพนักงานได้รับการอบรมให้มีมรรยาทที่ดี ย่อมทำให้ภาพลักษณ์ของโรงแรมดีไปด้วยนะครับ แต่ยังมีอีกหลายเรื่องที่จะต้องฝึกต้องสอนพนักงานโรงแรมของเราให้ดี โดยเฉพาะเรื่องบุคลิกภาพและการแต่งกาย ไม่ว่าโรงแรมจะเป็นโรงแรมขนาดเล็กหรือโรงแรมขนาดใหญ่ หากพนักงานมีบุคลิกภาพและการแต่งกายที่ดี ดูสะอาดสะอ้าน ย่อมทำให้ลูกค้าหรือแขกที่เข้าพัก เห็นแล้วรู้สึกอารมณ์ดี สดใส และทำให้ข้อขัดแย้งต่างๆระหว่างแขกกับโรงแรม น้อยลงไปได้ด้วยครับ

1. ผมเผ้า

พนักงานชาย  ไม่ควรไว้ผมยาว  ต้องหวีผมให้เรียบร้อย  อย่าให้มีรังแคหล่นตามไหล่ ไม่ควรไว้จอนผมยาวเกินไปแม้จะมีแฟชั่นผมยาวก็ไม่ควรไว้  พนักงานโรงแรมจะต้องทำตนให้แลดูสะอาดและสวยงามอยู่เสมอ  โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ระดับบริหารยิ่งจะต้องปฏิบัติตนเป็นแบบอย่าง

พนักงานหญิง จะต้องระวังไม่ให้เส้นผมหรือรังแคติดตามตัว ไม่หวีผมต่อหน้าผู้อื่น หรือปล่อยให้ผมยุ่ง  โดยทั่วไปแล้วไม่ควรย้อมผมเพราะสีผมตามธรรมชาติจะดูมีเสน่ห์น่าดูกว่า

2. ใบหน้า

ไม่ว่าพนักงานหญิงหรือชาย  จะต้องระวังรักษาความสะอาดของใบหน้า ผิวพรรณ เปล่งปลั่ง  อารมณ์แจ่มใส เกิดขึ้นได้เพราะสุขภาพแข็งแรง และรับประทานอาหารถูกหลักโภชนา การ  พนักงานชายไม่ควรไว้หนวด  รักษาอนามัยในช่องปากให้ดี อย่าให้มีกลิ่นปาก พนักงานหญิงควร  แต่งหน้าบาง ๆ  หากแต่งหน้าเข้มเกินไปจะทำให้เสียบุคลิก  ต้องรู้จักเลือกสีของลิปสติค และใช้อย่างเหมาะสม  พนักงานหญิงที่มีอายุก็ยังต้องแต่งหน้าบาง ๆ  ไม่ควรงดแต่งหน้าอย่างสิ้นเชิง การใช้     อายชาโดว์  การเขียนขอบตา  ควรแต่งให้เหมาะสม  บางทีอาจปรึกษากับช่างเสริมสวยของโรงแรม

เรื่องกลิ่นปากและกลิ่นตัวนั้น บางครั้งเจ้าตัวอาจไม่รู้  ควรจะคอยเตือนซึ่งกันและกัน ไม่ควรรับประทานอาหารที่มีกลิ่นแรงอย่างหัวหอม กระเทียม ในช่วงก่อนและระหว่างการทำงาน

ระหว่างการเข้าเวรไม่ควรใช้เครื่องประดับที่หรูหราราคาแพงอย่าง  ต่างหู  แหวน  กำไล หรือสร้อยคอ การใช้เครื่องประดับที่มีความหมายเป็นพิเศษอย่างแหวนแต่งงาน หรือของที่ระลึก  ควรขออนุญาตหัวหน้าก่อน

ตามหลักทั่วไปแล้วทางโรงแรมจะไม่ให้ผู้ที่ทำงานในแผนกบริการสวมแว่นตา หรือ หากจำเป็นจริง ๆ  ไม่ให้ใช้แว่นกระจกสี

3. เครื่องแบบ

โรงแรมที่มีเครื่องแบบให้พนักงาน พนักงานควรรักษาเครื่องแบบของโรงแรมให้อยู่ในสภาพที่ดีเสมอ และใส่เข้าเวรตามระเบียบ แขกจะรู้ว่าพนักงานของโรงแรมเป็นอย่างไรก็ดูจากเครื่องแบบที่สวมใส่  ก็เช่นเดียวกับที่พนักงานทราบถึงรสนิยมและนิสัยใจคอของแขกที่มาพัก  โดยดูจากการแต่งตัวของแขกนั่นเอง

เสื้อผ้าจะต้องรีดให้เรียบร้อย  ปัดให้สะอาดอยู่เสมอ

เครื่องแบบของโรงแรมอาจจะไม่ทันสมัย  แต่พนักงานของโรงแรมต้องสวมใส่ให้ เหมือน ๆ กัน  จึงต้องห้ามไม่ให้แก้ไขดัดแปลงเครื่องแบบของตนตามใจชอบ  การสวมเครื่องแบบที่เหมือนกันจะทำให้แลดูเป็นระเบียบ  มีเอกลักษณ์เฉพาะ  บางคนอาจรู้สึกว่าการใส่เครื่องแบบจะทำให้ดูขัดเขิน แต่แขกที่มาพักจะไม่คิดเช่นนั้น ตรงกันข้ามแขกกลับจะรู้สึกขัดหูขัดตากับพนักงานที่ใส่กางเกงขาลีบ หรือคับรัดรูปมาทำงาน

4. คอเสื้อและอื่น ๆ

ถ้าหากคอเสื้อของพนักงานแผนกอาหารประจำโรงแรมดูสกปรกอย่างเห็นได้ชัด จะทำให้พลอยรู้สึกว่าอาหารก็คงไม่สะอาดไปด้วย  เพราะฉะนั้นจะต้องจำไว้ว่าความสะอาดเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

โดยทั่วไปทางโรงแรมจะจ่ายเครื่องแบบให้คนละสองสามชุดเท่านั้น  จะใช้ข้ออ้างที่ว่าเครื่องแบบมีน้อย  ซักรีดไม่ทันไม่ได้  เพราะจะเป็นผลเสียต่อตนเอง  จะต้องรักษาความสะอาดของคอเสื้อและแขนเสื้อให้ดี เน็คไทต้องไม่สกปรกเปรอะเปื้อน นอกจากนี้พนักงานทั่วไปหากใส่เสื้อผ้าที่ดูเรียบร้อย ไม่มีลวดลาย ใช้สีสันกลมกลืนกันจะดีกว่าใส่เสื้อผ้าที่หรูหราเกินไป พนักงานในห้องอาหาร ห้องจัดเลี้ยง  จะได้รับแจกหูกระต่าย  ควรใช้ตามกำหนดไว้

ป้ายชื่อจะต้องติดไว้ในตำแหน่งที่กำหนด พนักงานทุกคนควรจะรู้สึกภูมิใจในชื่อของตนเอง และควรรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ติดป้ายชื่อ คงเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ยากหากรู้สึกอับอาย หรือไม่อยากติดป้ายชื่อตัวเอง

5. ถุงเท้า

พนักงานชายต้องใช้ถุงเท้าสีดำหรือสีน้ำเงินเข้ม ไม่ควรใช้ถุงเท้าบางหรือถุงเท้าที่แพง หรูเกินไป  และต้องเปลี่ยนถุงเท้าทุกวัน

พนักงานหญิงควรใส่ถุงน่อง  โดยใช้สีตามที่กำหนด นอกจากนี้จะต้องไม่ให้กระโปรงชั้นในโผล่พ้นชายกระโปรงออกมา

พนักงานหญิงอาจต้องใช้หมวกขลิบลูกไม้ และผ้ากันเปื้อน ให้ถูกต้องตามระเบียบและต้องรักษาความสะอาดเสมอ

6. อื่น ๆ

พนักงานหญิงจะใช้ยาทาเล็บได้ก็เฉพาะชนิดที่ไม่มีสีหรือชนิดใส สีไม่ฉูดฉาด และเมื่อใช้แล้วก็ควรรักษาให้ดี ไม่ปล่อยให้สีลอกหลุดหรือซีดจาง

เจ้าหน้าที่โรงแรมทุกคนจะต้องสวมรองเท้าที่ผ่านการทำความสะอาดแล้วเป็นประจำ นอกจากบางแผนกทั่วไปควรสวมรองเท้าสีดำแบบธรรมดา ห้ามใช้รองเท้าสีชา สีแดง หรือ สีเทา

จะเห็นได้ว่าการเป็นพนักงานโรงแรมนั้นไม่มีอิสระเลย ยิ่งเป็นโรงแรมชั้นหนึ่ง  มีระดับ แล้วยิ่งเข้มงวดเรื่องเครื่องแต่งกาย และการปฏิบัติตัวของพนักงานเป็นพิเศษ  ผู้ที่ไม่เคยชิน อาจรู้สึกไม่ชอบระเบียบกฎเกณฑ์เหล่านี้  แต่ทั่วไปแล้วเมื่อทำงานไปได้สักหนึ่งถึงสองปีก็จะเกิดความรู้สึกภาคภูมิใจ และมักพูดอวดกฎระเบียบเหล่านี้ให้ผู้อื่นรับรู้  กฎระเบียบเหล่านี้ดูผิวเผินอาจรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญอะไร แต่ความเป็นจริงก็คือการให้ความสำคัญต่อการรักษาภาพลักษณ์ที่ดีของตน   นั้นเอง

นอกจากนี้โรงแรมโดยทั่วไปจะมีระเบียบกำหนดเครื่องแบบให้พนักงานสวมใส่ในเวลางาน  ซึ่งมักจะเป็นสีขาวเหมือนกันหมด  แต่โรงแรมบางแห่งในสหรัฐอเมริกา เช่น เจ้าหน้าที่ประจำออฟฟิศ จะสวมเสื้อเชิ้ตสีต่าง ๆ  ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา  และส่วนใหญ่มักจะเป็นเสื้อผ้า ที่ตนชอบ  เชื่อว่าต่อไปคงจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปตามแนวนี้